خصوصیات شهید حسن زاده اززبان همسر بزرگوار ایشان

                                                       ان الله مع الصابرین                    

*همسر شهید حسن زاده در مورد ایشان می فرمایند : 

در زندگی خانوادگی یکی از خصوصیات برجسته ایشان گذشت بود و همیشه در مورد مسائلی که پیش می آمد کوتاه می آمدند و گذشت می کردند و گاهی اوقات اگر در منزل حرفی پیش می آمد یا عصبانی می شدند فوراً از منزل می رفتند بیرون و بعد از ده دقیقه وقتی به منزل می آمدند انگار نه انگار که مسئله ای بوده یا صحبتی بوده .

خصوصیت دیگر ایشان احترامی بود که به مادرشان می گذاشتند و همیشه می گفتند من اگر روزی از دنیا بروم فقط مادرم از من راضی باشد و می گفتند من از موقعی که علی به دنیا آمده تازه احساس پدر و مادر به فرزند را فهمیدم و معنای دوست داشتن را تازه فهمیدم و تازه درک می کنم قربان صدقه مادر یعنی چه ؟

ایشان در منزل اصلاً بهانه گیر نبودند و همیشه هر چیزی را که می دید خوبیش را بازگو می کرد مثلاً غذایی را که می خوردند شاید هزار نوع عیب را هم داشت ولی ایشان خوبی هایش را بازگو می کردند و به همین منوال در مورد اشخاص . 

* کمی در مورد شغل معلمی ایشان بفرمایید :

ایشان زندگیشان با این شغل آمیخته شده بود یعنی وقتی که می آمدند خانه از در که وارد می شدند شروع می کردند به صحبت در مورد مدرسه و با چنان هیجانی تعریف می کردند که خدا می داند و بارها به بنده می گفتند که من به ایشان معترض بودم که چرا ایندر دیر به منزل می آیند و ایشان می گفتند : من در مدرسه احساس آرامش می کنم و اصلاً متوجه گذش زمان نمی شوم .

و هر سال تابستان که می شد عزا می گرفتند که مجبور بودند ساعات کمتری در مدرسه باشند 

*لطفا کمی در مورد شهید مشرفی صحبت کنید ؟

خوب البته ایشان در مورد شهید مشرفی خیلی چیزها تعریف کرده اما یک خاطره ای است که بسیار جالب است یک بار تعریف می کردند که یک شب ما در منزل نشسته بودیم و ساعت 11یا 12شب بود دلم عجیب هوای شهید مشرفی را کرده بود با خود گفتم می روم اگر برق منزلشان روشن بود زنگ می زنم و ...

از در منزل آمدم بیرون و چند قدم جلو تر نرفته بودم که دیدم آقای مشرفی از سرکوچه می آیند و فهمیدیم ایشان هم مثل من ...

بله اینها تا این حد دلهایشان به هم نزدیک بود و بعضی اوقات که ما می رفتیم سر خاک آقای مشرفی همیشه ضجه می زد ومی گفت :

جقدر دلم خوش بود که این قبر خالی کنار شما مال من است و یک روزی من را می آورند و کنار شما خاک می کنند و هر موقع می رفتیم اونجا می گفتند من احساس می کنم اینجا یک قطعه از بهشت است .

*خوب دوست داریم شما جمله آخر را با خود ایشان صحبت کنید :

ما را شفاعت کند دلمان می خواهد اونجا هم با ایشان باشیم .